اثربخشی‌ دو روش توانبخشی شناختی حافظه کاری کلامی و دیداری-فضایی بر بهبود عملکرد ریاضی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی

 هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی دو روش توانبخشی حافظه کاری کلامی و دیداری‌‌‌‌‌‌‌‌‌ـ‌‌‌‌فضایی بر بهبود عملکرد ریاضی دانش­آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی‌ است. روش: گروه نمونه پژوهش، 30 نفر از دانش­آموزان دختر پایه سوم ابتدایی بودند که مطابق با معیارهای DSM5، اختلال یادگیری ریاضی داشتند که به طور هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه توانبخشی حافظه کاری کلامی، توانبخشی حافظه کاری دیداری-فضایی و گروه گواه (در لیست انتظار) جایگزین شدند. پس از شناسایی دانش‌­آموزان دچار اختلال یادگیری ریاضی، آزمون­های ریاضیات ایران کی‌­مت، آزمون حافظه کاری کلامی n-back و حافظه کاری دیداری‌‌‌‌‌ـ‌‌‌فضایی n-back در سه گروه انجام شد. در دو گروه آزمایش، مداخله‌ شناختی حافظه کاری به صورت 20 جلسه 45 دقیقه­ای انجام شد. پس از اتمام دوره مداخله، پس‌ آزمون و به فاصله یک ماه پس از پایان مداخله، پیگیری انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل‌ واریانس آمیخته استفاده شد. یافته­ها: یافته­ها حاکی از آن بود که هر دو روش مداخله می­توانند نمرات عملکرد ریاضی دانش­آموزان را به طور معناداری افزایش دهند. بنابراین، روش­های توانبخشی حافظه کاری کلامی و دیداری-فضایی در بهبود عملکرد ریاضی دانش­آموزان تأثیرگذار هستند. نتیجه‌گیری: بر این اساس می­توان نتیجه‌‌گیری کرد که مداخلاتی که به منظور توانبخشی حافظه کاری به کار می­روند، می­توانند به‌عنوان مداخلات تکمیلی در بهبود مشکلات دانش‌­آموزان دچار اختلال یادگیری ریاضی به کار گرفته شوند.